Jannie ontmoet ik bij haar thuis, in haar flat op de 2de etage. Hier woont ze sinds 1991, het nieuwe gebouw werd toen opgeleverd. De gezamenlijke hal met vijf flats, is ingericht met bloemen, vazen en prenten aan de muur. ‘Zo maken we het gezellig’, zegt Jannie, ‘Kom binnen. Lust je een kopje thee’? Met een kop thee en een koekje installeren we ons aan de eetkamertafel. Dan steekt Jannie van wal.

‘Ik kom uit een gezin met 8 kinderen’, zegt Jannie. ‘We woonden in het Wandeloordgebied, een buurt in Nieuw-Crooswijk. Ik ben de oudste van het stel. Zoals dat vroeger ging, leerde ik al snel hard werken. Als oudste meisje was ik mee verantwoordelijk voor mijn broers en zussen. Toen ik 15 jaar oud was, is mijn jongste broer geboren’. Jannie deed de huishoudschool en ging werken bij de ABN-AMRO bank op de Blaak. Na haar huwelijk en de geboorte van haar zoon was ze een aantal jaar thuis totdat hij naar de lagere school ging. Daar begon het vrijwilligerswerk van Jannie, in de Adema van Scheltema School in de Couwaelstraat in Nieuw-Crooswijk. Jannie werd lid van de ouderraad. Zo werd de zolder van de school ingericht als een handwerkruimte. ‘Ook hebben we daar wel eens een bingo voor de hele buurt georganiseerd’, zegt Jannie lachend. ‘Nieuw-Crooswijk had toen al de sfeer van een dorp. De huizen in de wijk waren bestemd voor ambtenaren. Iedereen kende iedereen’. Inmiddels werkte Jannie bij een schoonmaakbedrijf en werd na verloop van tijd leidinggevende. Toen haar schoonzus ernstig ziek werd, zegde ze haar baan op om voor deze schoonzus te zorgen.
In de jaren 80 kwam de eerste renovatieperiode van Crooswijk. De woningen werden groter gemaakt, begane grond en eerste verdieping werden samengevoegd. In de eerste Wandeloorddwarsstraat kwam een proefwoning. Jan van Galen was de opbouwwerker, die het proces begeleidde. Hij vroeg Jannie en andere bewoners om mee te denken. Eindelijk meepraten, dacht Jannie en voor ze het besefte was zij diegene die de vergadering met de buurtbewoners voorzat.
Een lange rij van activiteiten voor de wijk volgden. ‘Vele opbouwwerkers heb ik zien komen en gaan’ memoreert Jannie. Gedurende 15 jaar was ze samen met onder andere Stien Weijgertse en Jan Schot het bestuur van het Wijkorgaan Crooswijk. Jannie was secretaris van het bestuur. ‘We hielden ons niet alleen bezig met de stadsvernieuwing in Crooswijk, maar ook met werkgelegenheidsprojecten zoals de Croosboot aan de Linker Rottekade, die in 1986 in de vaart kwam’.
Na het bestuurswerk bij het Wijkorgaan werd Jannie burgerlid in de deelgemeente Kralingen-Crooswijk en vanaf 2004 deelraadslid voor diezelfde deelgemeente gedurende zes jaar.
‘Toen de gebiedscommissies in Rotterdam werden gevormd, ben ik gestopt’ legt Jannie uit. Maar ze zat niet stil thuis. Ze was ondertussen lid geworden van de Huurdersbelangen Havensteder-Oost. ‘Om de zes weken zitten we met de woningcorporatie aan tafel’, vertelt Jannie ‘Ik vond dat de wijk achteruitging. Ik ben opgevoed met het motto “als er iets beter kan, dan moet je het aanpakken”. Ik ben gedreven om me in te zetten voor deze wijk. Steeds denken, dit kan beter. Verder kijken dan je eigen voordeur. De buurt netjes houden. Ik voel me erg verbonden met Crooswijk en met de mensen die hier wonen.
In 2021 – ze was toen 73 - werd Jannie lid van de seniorenraad Kralingen-Crooswijk, de enige nog overgebleven seniorenraad van Rotterdam. Ze wilde zich verdiepen in hoe de ontwikkelingen in wijk gaan voor de ouderen. ‘We bemoeien ons overal mee’ zegt Jannie enthousiast. Vanuit die seniorenraad is Jannie lid van de werkgroep seniorvriendelijke wijken van de gemeente Rotterdam. In deze werkgroep zijn ook woningcorporaties en zorginstellingen vertegenwoordigd.
Als we het gesprek bijna gaan afronden, zegt Jannie, ‘Er is ook nog een bijzonder stukje vrijwilligerswerk dat ik niet mag vergeten te noemen. Op dinsdagochtend ga ik naar Excelsior Football Memories op Woudestein in Kralingen. Daar ben ik vrijwilliger bij de actieve dagopvang voor eenzame ouderen, soms spelen bij hen ook geheugenproblemen een rol. De groep vrijwilligers is hecht en bestaat uit oud-voetballers, oud-trainers en voetbalsupporters van Excelsior. We doen vooral actiegerichte dingen zoals wandelen, musea bezoeken, gymmen en voetbalwedstrijden kijken natuurlijk. Nog niet zo lang geleden hebben we een bustocht gedaan door Rotterdam Zuid, dat is zo veranderd de afgelopen jaren. We hebben ook nog gegeten in een ballentent.’
Het afgelopen jaar ondervond Jannie lichamelijke ongemakken. Gelukkig is ze hiervan goed hersteld en is ze weer aan de slag.
Na een gesprek van ruim anderhalf uur neemt ik afscheid van deze energieke dame.
Ik neem de lift naar beneden en terwijl die naar beneden glijdt, denk ik: wat een kei van een vrouw, in haar tijd de mogelijkheden pakken die op je weg komen. Chapeau!